OSMAN YILMAZ

YMM                                                                                                                                                                                                      İşini iyi yapan her meslektaşım gibi değerli meslektaşım Şenol Dönder’in çabalarını ilgi ve beğeniyle izliyorum.   İyi işler yapan insanları sadece izlemenin, sadece beğenmenin ayıp bir şey olacağı gibi açıklanamaz bir önyargı taşırım nedense. Bu önyargımın gereği olarak madem beğeniyorsan destek olmak gibi bir sorumluluğun da olmalı derim kendi kendime. Şenol’un yoğun emeği ile her gün büyüyen SMMM SEN DE KATIL PLATFORMU’na yazılar yazmayı istedim. Ancak ; mesleki yazılar, kanunlar, tebliğler, yorumlar, kısacası mevzuat yazıları yazmak bana heyecan verici veya yaratıcı veya özgün gelmiyor. Hatta yorucu geliyor. Meslektaşı da yoracağımı düşünüyorum. Çünkü mevzuat yazıları veya dökümanları adeta burnunuzdan gelesiye her tarafta çok. Bu türden yazılar yazan meslektaşlarımın da emeğini önemsiyor ve kutluyorum. Mevzuat boşluğunu fazlasıyla dolduruyorlar. Muvzuatın dışında ama ailenin içinde olan konuları daha çok da edebiyatın imkanlarından yararlanarak yazmak benim kişilik ve meşrebime daha çok uyuyor. Bismillah deyip başlayalım bakalım. Okurlarla ortak bir iklim oluşturabilir, meslektaşların hiç olmazsa bunca gerginlik içinde dudağının alt yanına zaman zaman bir tebessüm iliştirebilecek bir ciddiyeti bulabilirsem yazılara devam ederim. Hayatın ihtiyaçlarına cevap veremezsem zaten hayat onu dışarı atar.
Bu yazımda meslek dili, meslek terminolojisi üzerinde durmak istiyorum. Bu vesile ile ansiklopedik muhasebe terimleri sözlüğü adlı bir yayının varlığını da öğrenmiş oldum. Ben mesleki terimlerin anlamı ve açıklamaları üzerinden yürümeyeceğim. Kendi tezim itibarı ile yanlış bulduğum meslek terimlerinin bir nevi kullanım içindeki analizini yapmaya çalışacağım. Mümkün oldukça da lafı ve yazıyı uzatmayacağım.
1 nolu derdim.
MESLEK MENSUBU kavramı: 3568 sayılı yasadan sonra meslek terminolojisine girmiş bir ucube kavram. Meslek yasası çıkmadan önce duyulmayan ve kullanılmayan bir terim. Hatta sıkı durun aşağılayıcı bir tanımlama. Yüzlerce hatta binlerce mesleğin varlığını bilirsiniz.
Bu binlerce mesleği icra edenlerin mesleklerinin adları da bellidir. Hiç bir meslek kesimi meslektaşı için “Meslek Mensubu” tabirini kullanmaz. Doktorlar birbirine, doktor veya hekim meslektaşım, mühendisler mühendis meslektaşım, berberler berber esnaf arkadaş, eczacılar eczacı meslektaş vb. hitap eder. Yaptığı iş belirli olan, üstelik de ciddi uzmanlık gerektiren her mesleğin mensubu (ilgili mesleğe dahil olan, o mesleği yürüten) diğerine gıyabi hitaplarında meslektaş kavramını kullanır. SMMM ve YMM ler dışında meslektaşına “Meslek Mensubu” diyen bir meslek topluluğu dünya yüzünde yoktur. Çünkü hangi mesleği yapıyorsa yapsın yaptığı mesleğin bir adı vardır. Meslek mensupluğu diye bir meslek yoktur. Meslek mensubu terimi nerede kullanılabilir? Bana en makul geleni, yaptığı meslek gayri meşru veya gayri ahlaki veya gururla söylenemeyecek bir işi yapanları tarif ederken biraz da dudak ucuyla “ Meslek Mensubu” denilebilir. Örnek olsun diyecek olursam bir tefeci başka bir tefeciden bahsederken veya bir kimse bir tefeciden vb bahsederken “Meslek Mensubu” diyebilir. Meslek dilimize sonradan yerleştirilmiş olan ( bir hitap şekli olmasıyla sınırlı olmak üzere ) Meslek Mensubu ifadesinin kullanılmasının bu türden çağrışımları olduğunu düşünerek ben hiçbir meslektaşıma Meslek mensubu demedim, demiyorum. Benim mesleğimi icra edenlerin hepsi meslektaşlarımdır.