OSMAN YILMAZ
YMM
HAVUZCU ÖĞRETMENLER YÜZÜNDEN CAHİL KALDIM.
Daha düne kadar Guatemala’yı tropik bölgelerde yaşayan, pörtlek gözlü, kısmen dikenli görünüşlü, pullu derili bir sürüngen türü sanırdım. Bu kadar cehalet alimler zadesinde de olur diyebilirsiniz, ama demeyin. Guatemala’yı iguana sanmak ve bunu yıllar yılı ve atmış yaşına ayak basana kadar muhafaza etmek cehalette bir rekordur. O rekorun bende olmasının ayrı bir guru vericiliğini sizler anlayamazsınız. Aranızda böylesine cehaletin zirvesine çıkabilmiş kaç kişi gösterebilirsiniz?
Ve en gurur verici yanı.
Okuya okuya cahil kalmış ender insanlardan birisiyimdir. Çok okurum. Ne kadar gereksiz bilgi varsa çoğunu bilirim. Ama Guatemala’nın Orta Amerika’da bir devlet olduğunu bilemeyecek kadar da hayattan, dünyadan, coğrafyadan kopuk yaşarım. Buna siz yaşamak diyorsanız. Guatemala’yı bile bilmeyen birisi yaşasa ne olur yaşamasa ne olur? Bir insan yaşamayı hak edecekse Guatemala’yı bilecek, idari yapısını bilecek, devlet başkanını bilecek, ülkenin en uzun nehrinin kaç kilometre olduğunu, nerden doğup hangi denize döküldüğünü bilecek. Eylül ayında metre kareye kaç kilogram yağış düştüğünü bilecek.
Peki ben niye bu kadar cahil kaldım?
Eğitim sistemi sevgili ağbeylerim eğitim sistemi. Ezberci kara tahta eğitiminden ne beklersin. İşte böyle kara kuru armut kafalar yetişir. Bilirsiniz havuz problemleri çözdürürlerdi. Matematik öğretmenlerinin en sapıklarının havuz problemi çözdürenler olduğuna inanırım. Onların şöyle artistik bir edaları da vardır. Önce üstü açık bir dik dörtgen çizerler. Sol ayağının ökçesine basarak hafiften sınıfa döner.
Evet çocuklar.!
Bu gün de çeşitli havuz problemleri çözerek devam edeceğiz.
Siz zaten üç haftadır havuz problemlerinden kusmuşsunuz dur. O andan itibaren sinirleriniz tepenize çıkar, tekrar tırnağınıza iner. Farkına varmadan işaret parmağınızın tırnaklarını kemirmeye başlarsınız. Haklı olarak dersiniz
Hani havuz mu var ki problemi olsun?, Havuzsuz bir yaşamda tüm havuz problemlerini çözmüş olsam neye yarar? Sonra bana ne? Kaç saatte dolarsa dolsun, kaç saatte boşalırsa boşalsın. Sizlere soruyorum ey akıl sağlığını henüz yitirmemiş ahali. Bir havuzun kaç saatte dolup kaç saatte boşalmasını bilmek ekmek veriyor mu?
Karın doyuruyor mu?
O türden sapık öğretmenler sadece havuzla yetinmezler. Sapıklıklarına hız katmak üzere trenlere tebelleş olurlar. B istasyonuna üç yüz kilometre uzaklıktaki A istasyonundan hareket eden bir tiren saatte yüz kilometre hız yapıyorsa ve B istasyonundan A istasyonu yönüne giden tren saatte elli kilometre hız yapıyorsa hangi noktada karşılaşırlar? Cehalete tedbirsizliğe bakın. Göz göre göre cinayet. Nerde karşılaşırsa orada çarpışır bunu bilmeyecek ne var.
Bakın gözümüzden kaçırdığımız önemli bir eğitim gerçekliği var. O da şudur. Gelişmiş ülkeler bu tür ıvır zıvır bilgileri kendi vatandaşına öğretmiyor. Geri kalmış ülkelerin çocukları havuz problemi çözsün, trenleri çarpıştırsın. Az gelişmiş ülke çocukları problemlerle uğraşsın. Onların çocukları golf oynasın, NBA müsabakalarını izlesin, sinemaya gitsin, kapicino içsin, keyif çatsın.
Petrolde ve enerjide niye dünyanın gerisinde kaldık. Bu sapık havuzcu matematik hocaları yüzünden. Şu bilgileri öğretselerdi şimdi petrol zengini parmakla gösterilecek yegane enerji ülkesiydik beyler. Adıyaman Kahta kırsalında bin metre derinlikte petrol var. Saatte 10 metre delik açan bir makine kaç saatte petrolü çıkarır? Diye bir soru sordunuz mu sevgili matematik hocalarım?
Diyelim ki çocuk soruyu bilemedi. Kaç saatte petrolün çıkacağını hesaplayamadı. Bırakın makine delsin. Yüz saatte çıksa ne olur üç yüz saatte çıksa ne olur.
Evet Mamoste,
Havuzcu öğretmenler yüzünden cahil kaldım.
Yoksa Guatemala’yı bilmeyecek ne var ki?
